Przestrzeni
Potrzeba przestrzeni to jedna z podstawowych potrzeb człowieka, która dotyczy naszego dążenia do posiadania własnej przestrzeni fizycznej, psychicznej i emocjonalnej, w której możemy się czuć bezpiecznie i swobodnie wyrażać siebie.
Przestrzeń fizyczna dotyczy posiadania prywatnej przestrzeni, takiej jak nasz dom, pokój lub miejsce pracy, gdzie możemy czuć się bezpiecznie i mieć kontrolę nad otoczeniem. Przestrzeń psychiczna i emocjonalna odnosi się do naszej potrzeby na autonomię i wolność w podejmowaniu decyzji, wyrażania siebie i realizowania swoich celów.
Zaspokojenie potrzeby przestrzeni może pomóc nam w zachowaniu równowagi psychicznej i emocjonalnej, co może wpłynąć pozytywnie na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne.
Może to również pomóc w relacjach międzyludzkich, ponieważ daje nam możliwość samodzielnego podejmowania decyzji, wyrażania siebie i ustanawiania granic.
Brak przestrzeni może prowadzić do poczucia zagubienia, stresu i frustracji, a także do powstawania konfliktów z innymi ludźmi, którzy nie szanują naszej prywatności i granic. Dlatego ważne jest, aby poświęcać czas na poszukiwanie i utrzymywanie swojej przestrzeni, zarówno fizycznej, jak i psychicznej.
Zobacz także potrzeby: dystansu, wolności wyboru, wyrażania siebie,
Potrzebopedia będzie elementem bezpłatnej empatycznej aplikacji!
Dowiedz się więcej TUTAJ
2 Comments
asia
Przestrzeń w sensie fizycznym to dla mnie bardzo ważny czynnik rozwoju. Potrzebuję jej ciągle, a realizuję tę potrzebę poprzez przechadzki w lesie i na łące. W sensie psychiczno-emocjonalbym zaspokajam tę potrzebę, gdy czytam w samotności, tańczę lub słucham ciekawych podcastów. Niezaspokojenie tej potrzeby daje mi dużo stresu, w sensie fizycznym i psychicznym (np. przebywanie w zatłoczonych centrach handlowych powoduje, że się „kurczę” i czuję przytłoczona).
ReplyGustaw
Dziś miałem piękny przykład jak moja rozmówczyni zadbała o potrzebę przestrzeni.
Gdy opowiadałem jej o swoich wizjach na przyszłość i tym co robię, bardzo spokojnie powiedziała ,,chciałbym zachować spójność, nie czuje się widziana i słyszana. Powiedziała Ci o czymś ważnym, a my płynnie przeszliśmy do Twoich spraw. Dla mnie komunikacja to wymiana, a tutaj jej nie czuję. Rozumiem, że nie którzy potrzebują wypełnić przestrzeń, ciszę, nie wiem może to Cię stresuje? I dla tego tyle mówisz? No i chciał Ci to powiedzieć bo zrobiło mi się smutno. A Ty jak się czujesz z tym co powiedziałam?”
Poczułem, że przywróciła zrównoważoną przestrzeń, w której jest miejsce dla nas obojga. Mam do niej ogromną wdzięczność, bo zaspokoiło to nie tylko potrzebę przestrzeni i chcę zapamiętać, że można o to dbać, autentycznie i z życzliwością mówiąc o swoich potrzebach i uczuciach, bez krytyki drugiej strony.
Reply