Potrzeba troski to jedna z podstawowych potrzeb człowieka, która wiąże się z doświadczaniem empatii i zainteresowaniem się potrzebami innych ludzi. W kontekście interpersonalnym, troska oznacza chęć pomocy, wsparcia, opieki, wyrażania czułości oraz zrozumienia dla innych. Ludzie zaspokajają tę potrzebę poprzez nawiązywanie bliskich relacji, bycie dla innych, empatię oraz poczucie wspólnoty i przynależności. Potrzeba troski jest ważnym elementem rozwoju osobistego i pozwala budować pozytywne relacje z innymi ludźmi.
5 Comments
Aga
2023-04-13
Potrzebę troski zaspakajam głównie rozmową i słuchaniem, np. w relacji z moim dzieckiem jest to głównie słuchanie i zaciekawianie się, robienie przestrzeni na emocje i postrzeganie świata.
Moja potrzeba troski (o mnie) jest zaspokajana, gdy ktoś pomoże mi w trudnej chwili np.: partner przytuli, gdy jestem smutna, rozzłoszczona lub wyczerpana, zrobi herbatę lub termofor, gdy jestem chora, przyjaciółka/terapeutka pokaże perspektywę problemu, której nie zauważałam.
Potrzeba (dawania) troski jest zaspokajana, gdy: przygotuję pasierbowi jabłko i wodę, aby zjadł sobie po szkole i się nawodnił, zrobienie za kogoś czegoś dla niego trudnego, a dla mnie nie sprawiającego większych trudności, zrobienie partnerowi jedzenia lub kawy albo przygotowanie mu picia, aby się nawodnił, o czym zapomina w nadmiarze zajęć. Pomyślenie (i zrobienie tego) o zabraniu leków na wyjazd, bo mogą się przydać (na ból głowy, ból gardła itd.), wsparcie przyjaciółki w trudnych chwilach (chociażby wysłuchaniem).
5 Comments
Aga
Potrzebę troski zaspakajam głównie rozmową i słuchaniem, np. w relacji z moim dzieckiem jest to głównie słuchanie i zaciekawianie się, robienie przestrzeni na emocje i postrzeganie świata.
Anna
Potrzebę troski zaspokajam, gdy dbam o siebie i otaczam się bliskimi, którzy o mnie troszczą
Maria
Potrzebę troski zaspokajam, gdy przyjmuję pomoc i opiekę od osób, które mnie wspierają.
Sara
Pielęgnuję troskę, gdy wyrażam swoje uczucia w relacjach, dbając o bliskość i więź
Kinga
Moja potrzeba troski (o mnie) jest zaspokajana, gdy ktoś pomoże mi w trudnej chwili np.: partner przytuli, gdy jestem smutna, rozzłoszczona lub wyczerpana, zrobi herbatę lub termofor, gdy jestem chora, przyjaciółka/terapeutka pokaże perspektywę problemu, której nie zauważałam.
Potrzeba (dawania) troski jest zaspokajana, gdy: przygotuję pasierbowi jabłko i wodę, aby zjadł sobie po szkole i się nawodnił, zrobienie za kogoś czegoś dla niego trudnego, a dla mnie nie sprawiającego większych trudności, zrobienie partnerowi jedzenia lub kawy albo przygotowanie mu picia, aby się nawodnił, o czym zapomina w nadmiarze zajęć. Pomyślenie (i zrobienie tego) o zabraniu leków na wyjazd, bo mogą się przydać (na ból głowy, ból gardła itd.), wsparcie przyjaciółki w trudnych chwilach (chociażby wysłuchaniem).